یادداشت روز: چرایی حمله به صدا و سیمای جمهوری اسلامی

حملات چند روزی است بر علیه صدا و سیما شروع شده است و بعضی وبلاگ ها با بهانه کردن نقد سریال های کره ای و والنتاین آن را دانسته یا نادانسته آغاز کرده اند و مصاحبه رئیس جمهور بهانه ای شد تا در آستانه نه چندان نزدیک به انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری این حملات شکل و قیافه جدی بگیرد تا چند روز پیش چنین می نمود که این حملات از طرف اصلاح طلبان شروع شده است و بعضی وبلاگ ها و سایت های اصلاح طلب کم و بیش آن را مطرح می کردند ولی از امروز جناح راست وارد کارزار شده و مدیر مسئول یکی از روزنامه ها که فقط در مراکز دولتی پخش می شوند و چند سالی است جای روزنامه جمهوری اسلامی را در این نهاد ها و ادارات گرفته است به رگ لری اش برخورده و سریال سرزمین کهن را بهانه خوبی برای حمله به تنها صدای موجود انقلاب اسلامی در سراسر جهان نموده است.  تشکیل تجمعات که در اکثر موارد در این چند سال آن را صلاح نمی دانستند با هدایت خاصی شکل گرفته است و کار به جایی رسیده که یک سریال عادی که همانند آن هر روز پخش می شود به بهانه ی توهین به یک خان بختیاری به تعطیلی کشیده شود و در این بین نام صفار هرندی به جای ضرغامی دهان به دهان می چرخد. آیا با آمدن صفار هرندی که نتوانست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را چند سالی اداره کند این مجموعه عظیم به تحول دست پیدا خواهد کرد؟ بعضی از آقایان فقط سخنران خوبی هستند و در عرصه عمل درجا می زنند و امتحان خود را پس داده اند پس چگونه این مجموعه عظیم خبری که در برابر غول های استکبار جهانی تنها و یکه است را می خواهند اداره کنند؟ چرا حملات متوجه رئیس رسانه ملی شده است؟ متاسفانه جشنواره امسال فجر نشان داد تحولی در سینماگران ما ایجاد نشده است و بعضی از خانم ها و آقایان به آداب اسلامی هم آشنا نیستند و انتظار دارند مانند اسکار تصویر آنها از رسانه ملی پخش شود و موجب دلسردی مردم مسلمان گردد.
بعضی از آقایان و خانم ها ظاهرا با آداب اسلامی و ملی آشنا نیستند و نمی خواهند فرهنگ عمومی مردم ایران را به دیده احترام بنگرند و انتظار دارند این مردم آنها را حلوا حلوا کنند. بعضی از چهره های شیفته غرب ظاهرا پیام انتخابات 24 خرداد 92 را اشتباه برداشت کرده اند و منتظر یکسره شدن همه شئونات و احترامات ملی و مذهبی شوند. تعجب اور این است که جناح مدعی اصولگرایی یا همان راست های سنتی دیروزی با اصلاح طلبان و جناح راست هم آواز شده اند و این نشان می دهد ضرغامی مسیر درستی را در جهت فرهنگ عمومی ملت ایران در پیش گرفته است.