با ریشه ها و بی ریشه ها
جالب است بخوانید：با ریشه ها و بی ریشه ها
کتابی را در مقطع کارشناسی -که روانشناسی می خواندم- دیدم و خریدم و امروز که ۲۴سال از آن زمان می گذرد چندبار دیگر آن را خوانده ام.
نام این کتاب "روانشناسی کمال" است که توسط گیتی خوشدل ترجمه شده است.
نویسنده در این کتاب به الگوهای شخصیت سالم می پردازد و در هر الگو خصایص شخصیت سالم را برمی شمارد.
یکی از شاخص های شخصیت سالم در این کتاب "ریشه‌دار" بودن است.
ریشه‌دار بودن یعنی اصل و بته داشتن، دارای اجداد وخانواده ریشه‌دار از جهت دینی و اجتماعی، دنیا دیده، ارضا شده، خودساختگی، برای یک دستمال قیصریه را به آتش نکشیدن، باوقار، سنگین، با نسب با ثبات از جهت روانشناختی، با صداقت واهل وفای به عهد، قابل تکیه و اصطلاحاً استخوان دار بودن. با ریشه‌ها دشمن هم باشند به حداقلی از اخلاق پایبند هستند و....
تصور کنید یک انسان یا مثلا نظام دشمنانی داشته باشد که اینگونه باشند و دوستانی داشته باشد که از این خصایص برخوردار نباشند. کدامیک ضررش بیشتر است؟
بی ریشه ها معمولا پر تناقض اند، غیر قابل تکیه و دنبال ضعف شخصی افراد هستند
امام مخالف ریشه‌دار شاه بود، هیچ گاه به حوزه شخصی و خانوادگی شاه وارد نشد. یک بار شعاری شنیده بود که: شاه زنازاده است بشدت مخالفت کرده بود و بر ازدواج شرعی رضاخان تاکید کرده بود، بحث شخصی با شاه نداشت مساله اش ایران و اسلام بود و عزت این دو.
بازرگان، یدالله سحابی و حتی ابراهیم یزدی مخالفان ریشه‌دار انقلاب بودند.
رهبری، مرحوم فروهر را "دشمن نجیب" لقب دادند.
اما رجوی دشمن بی ریشه بود عقبه اش را که مطالعه کنید کاملا معلوم است.
*انقلاب اسلامی علاوه بر دوستان و دشمنان ریشه‌دار، دوستان بی ریشه‌ای هم دارد، بی ریشه ها اهل افراط و تفریط اند. نحله های دیگر کنار خود را دشمن می پندارند، ابرو می برند، برای دوستانشان از اصل نظام مهمتراند، به بیت‌المال که می رسند به تعبیر امیرالمؤمنین مانند شتری می مانند که به جان گیاه بهاری افتاده باشد، حجب و حیا را قی کرده اند، توهم آنان را در آتش خود می سوزاند و دهها تناقض و تضاد را یکجا در خود جای داده اند، خطر این جماعت از اول انقلاب تاکنون از دشمنان بیشتر بوده و خواهد بود.
#دکتر_عبدالله_گنجی
🇮🇷 @bavarnews
