سیستم سالم و سیستم ناسالم

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات مطلبی بود که اگر نمی نوشتم به رسالت انقلابی و جهادی ام عمل نمی کردم هر چند به قول آن رییس دانشگاه در سال ۸۳ اگر تو هم زبانت را در کام می گرفتی به تو هم درس می دادم!

یک سیستم سالم از نظر نیروی انسانی سیستمی است که شایسته سالاری در آن حاکم باشد و شایستگان بتوانند بر مصدر امور اعمال مدیریت نمایند 

یک سیستم ناسالم از نظر نیروی انسانی، سیستمی است که فامیل سالاری بر آن حاکم باشد و به عبارتی مدیریت خانوادگی بر آن اعمال گردد.

البته سیستم های محدود خانوادگی فرق دارد و ما صحبت مان در مورد مجموعه های انسانی همانند دانشگاه است.

یادم هست در یک دانشگاه صنعتی که هیأت امنایی اداره می شد یک فردی ریاست را به عهده گرفته بود و از معاون وزیر تا مدیران محلی را با رشوه و هدایایی خریده بود و ایشان مبدع مدیریت خانوادگی بود و تعریف جالبی از مدیریت خانوادگی در مجامع خصوصی و حتی عمومی در سخنرانی هایش ابراز می داشت و می گفت دانشگاه یک جمع خانوادگی است و من پدر این مجموعه هستم و خزعبلاتی که مصیبتی بزرگ ببار آورد.

در این مجموعه حراست مفهوم نداشت، بازرسی بی مفهوم بود و گزینش و دیگر نهادهای قانونی بی مفهوم بود که پدر بزرگوار هر تصمیمی با پسران و دختران معنوی اش و لابد زن معنوی اش می گرفت لازم الاجرا بود و دانشجوها و هیأت علمی که به عنوان مهره های بازی این خانواده معنوی بودند به راحتی گزینش و یا حذف می گردیدند که البته با عنایات الهی از همین دانشگاه خانوادگی، نخبگانی پیدا شدند که یک شبه ره چندین ساله مدیریتی را طی کردند و حالا امید این نظام و ملت محسوب می شوند و جا دارد خودشان که طعم تلخ مدیریت خانوادگی را چشیده اند اجازه ندهند دانشگاه یا سیستم دیگری این تلخی ها را تجربه نمایند.

سیستم و دانشگاه ما یک بار دست معلمی افتاد که بعدها فوق لیسانس مدیریت گرفت و بعد که دکتری مد شد در رشته تربیت بدنی دکترا خرید و هوس هیأت علمی سرش زد و بصورت غیر قانونی چند سالی کسوت هیأت علمی به تن کرد و بعد به دست همان کسی که لباس هیأت علمی به تنش شده بود خلع ید گردید و چه بلاها که سر سیستم نیاورد از چیدن مهره های خود در جای جای دانشگاه و گسیل کردن همین مهره ها به اینجا و آنجا و ارایه تعریف خاص من در آوردی از مجموعه هایی که توسط نظام تعریف و هدفگذاری شده بود و چه بلاهایی که با تدریس مدیران شهرستانی با مدارک لیسانس و فوق دیپلم بر سر دانشجو و دانشگاه نیاورد و افتخارش اداره اینچنینی دانشگاه بود و شما فرض کنید همان فوق دیپلمی که توسط چنین شخصی جذب شده و حالا در سایه تدریس و همزمان درس خواندن می رود تا خواب ریاست را ببیند چون می بیند دانشگاه جایی است که می توان با تندگویی و طلبکاری همه کار کرد!

شاگرد چنان رودستی به استاش زده که جای تامل فراوانی دارد و اندیشمندان مدیریت باید روی این موضوع مطالعه و تحقیق کنند بعد از سالها به میرزایی برسند و استادی کنند و بدانند چه بر سر یک دانشگاه آوردند که جای شکر دارد مسؤولین انتصابات خودشان به عنوان مسؤول یک مجموعه ارزشی دانشگاه چنین تجربه ای را کسب کرده اند.

دوستان نگذارید فردی که استخدامش غیر قانونی است چرخ دانشگاه را بچرخاند که خانه از بنیان ویران است!

🇮🇷 @bavarnews

http://bavarnews.blog.ir